مسافر کربلا

آنچه ما را به توفیق واقعی خواهد رساند این است که بطور کلی زندگی و عمر و تربیت فرزند و کار و تحصیل و … را برمبنای فرهنگ غنی حسینی و عاشورایی بنا سازیم …

درخانواده ، الگوگیری ازموضوع و درسهای عاشورا می تواند نمودهای بسیاری داشته باشد . نماز - نماز اول وقت - انجام کار برای رضای خدا - ولایت پذیری - تکلیف پذیری - امر به معروف و نهی از منکر برای رضای خدا - زیر بار زور و تزویر برای رسیدن به موقعیت های دنیایی نرفتن - وظیفه شناسی - رعایت حرام وحلال وحق الناس - حضور در مساجد و هیئت ها و روضه خوانی ها - نقل داستانهای زندگی بزرگان دین -مسئولیت پذیری و … را اگر والدین در رفتارها و زندگی خود پیاده کنند و عملا پایبندی خود را به سیره نبوی و عاشورایی حفظ کنند و فرزندان حود را در این مسیر تربیت نمایند ، قطعا خیلی بهتر و بیشتر از زمانی فرهنگسازی عاشورایی کرده اند که مثلا در مراسم مختلف مذهبی شرکت کرده اند اما مقید به نماز یا رعایت حلال و حرام و یا … نباشند . به عبارتی دیگر ، فقط جنبه های احساسی را در ماجرای عاشورا در نظر نگیرند و بانگاه عمیق و الگویی و زندگی ساز ، فرهنگ عاشورا را در زندگی روزمره خود عملیاتی نمایند .. شریک ساختن بچه ها در اجرای انواع برنامه های خاص و… نیز برمسئولیت پذیری آنهاو الگوسازیشان می افزاید …

در مدرسه و آنچه معلم می تواند نقش داشته باشد نیز تکیه بر عواملی که بوجود آورنده این ماجرا بودند و دقت در تربیت برمبانی و محور هایی از قبیل امام شناسی - اطاعت از ولی فقیه در راستای ولایت پذیری - هدفداری درزندگی - جهاد در راه خدا و به منظور از بین بردن دشمنان خدا ودشمنان دین خدا - وظیفه یک مؤمن واقعی - نماز و انجام تکالیف شرعی - مسئولیت شناسی و تکلیف مداری در تحصیل و کار وزندگی ودینداری و… می توانند ابعاد ومبانی فکری را بطور ریشه ای بسازند و زنده نگاهداشتن رفتارهای عاشورایی مثل هیئت های عزاداری و روضه خوانی و … نیز نقشهای ارزشمندخود را دارند . برگزاری برنامه های تربیتی و مراسم خاص این ایام نیز اثرات وبرکات بیشمار خواهند داشت .