مسافر کربلا

سـلام فرمانده ….

ســـــلام حسین جانم ….

ســــــــــــــــــلام برادر عزیزم …

ســـــــــــــــــــــــــــــلام ابالفضل جبه ها …

ســـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــلام خورشید شلمچه …

سلام ای که پیشانی ات جایگاه بوسه های عرشیان گشت …

ســــــــــــــــــلاااااااااااااااااااااااااااااااااااام

[… ]

امروز اومدم از تو بنویسم داداش حسین ، امــــــــا ……..

اما … دستهایم روی حرفها میچرخد ، چشمهایم بر روی صفحه کیبردم به دنبال پیدا کردن واژه ای در وصف تو میدود…

ولی انگار واژه ها هم فرار میکنن

میترسند که نتوانند تو را درست وصف کنن… گل تقدیم شما

در آخر از برخورد حروف و تصادف واژه ها باهم

سطر سطر که نه … صفحه صفحه که نه … نامه نامه که نه ….

دریـــا دریا … آســـــمان آسمان … از تو واژه هـــــا ساختند …

اما چه کنم…!!! چه کنم که من در این حد و اندازه ها نیستم که بتوانم تو را بنویسم …

اصلا چه را وصف کنم .. ؟؟؟؟!!

از چه بگویم … ؟؟؟!!!! هــــــــــــان !!!!؟؟

از کجا .. ؟؟؟!!!

از جنوب… ؟؟؟!!! کجای جنوب ؟؟؟!!

از خــــط … ؟؟؟؟!!!

از ســــــنگرت … ؟؟؟!!!

از طـــــــــــــــــــلائیه… ؟؟؟!!!

از شــــــــــــــــــــــــــلمچه… ؟؟؟!!!

از فـــــــــــــــــــــــــرماندهیت … ؟؟!!!

از مَــــــــــــــــــــــــــــــــقَرّت… ؟؟؟!!!

از لـــــــــــــــــشکرت .. ؟؟!!!

از رُفَــــــــــقات … ؟؟!!!

یا از رِفاقَـــــتت .. ؟؟!!

از مـــــــــــردونگیت .. ؟؟؟!!!

از شــــــــــــــــجاعتت .. ؟؟؟!!

از تـــــــــــــــــدبیرت … ؟؟؟!!

از آرامـــــــــــشت .. ؟؟؟؟!!

از روحـــــیت.. ؟؟؟!!!

از محبتت .. ؟؟؟؟!!!

یا از اون لخندهای قشنگت

که واسه همه یه انــــــــرژی دوباره بود و

هســــــت …. ؟؟؟!!

ای شهید

ای روشنای خانه امید، ای شهید
ای معنی حماسه جاوید، ای شهید
چشم ستارگان فلک از تو روشن است
ای برتر از سراچه خورشید ای شهید
«زهره » به نام توست غزلخوان آسمان
با یاد توست مشعل « ناهید » ای شهید
« قد قامت الصلاه » به خون تو سکه زد
در گسترای ساحت تحمید ای شهید
تیغ سحر زجوهره خونت آبدار
گشت و شکست لشکر تردید، ای شهید
آئینه‌دار خون تو اند آسمانیان
رنگین‌کمان به شوق تو خندید ای شهید
ایمن شدند دین و وطن تا به رستخیز
فارغ شدند زآفت تهدید، ای شهید
در فتنه‌خیز حادثه‌ها جان پناه ماست
بانگی که در گلوی تو پیچید، ای شهید
صرافی جهان زتو گر نقد جان گرفت
جام شهادتش به تو بخشید، ای شهید
نام تو گشت جوهر گفتار عارفان
«عارف » زبان گشوده به تأکید، ای شهید

من می خواهم در آینده شهید بشوم …

معلم پرید وسط حرف علی و گفت : ببین علی جان موضوع انشا این بود که در آینده می

خواهین چکاره بشین ، باید در مورد یه شغل یا کار توضیح می دادی !!! مثلا پدر خودت

چه کاره است ؟

آقا اجازه … “شهید” …

یک دلنوشته نه بهتر است بگویم خون نوشته من آنروز یک عشق داشتم ؛

پیروزی یا شهادت ، بعضی ها امروز هر ساعت ، عاشق و معشوق آدم های غریبه می شوند

و به سادگی دل می دهند و دل ربایی می کنند!

من آنروز در جبهه زیر آفتاب داغ ، چفیه بر سر می انداختم تا نسوزم ،

بعضی ها امروز رو سری از سر انداخته اند که موی سر به نامحرم نشان داده و بسوزند

ودیگران راهم بسوزانند !

من آنروز در خط مقدم برادران غریبه زیادی را می دیدم و به همه می گفتم :

خدا قوت، نه خسته برادر! ، بعضی ها امروز برای طرح دوستی ،

فقط با عجله از همه می پرسند : ASL؟

من آنروز در وصیت نامه ام می نوشتم : خواهرم حجاب تو بر علیه دشمن از خون من موثر تر است ،

بعضی ها امروز حتی در پروفایل شان می نویسند : همیشه به روز هستم ، دوره و زمانه عوض شده و

عشق من مد گرایی و تقلید از غربی هاست ! چادر را تجربه نکرده ام ، قدیمی است… نه !

این قرارمان نبود ! ما رفتیم تا شما نیز راهمان را ادامه دهید ، رفتیم تا امنیت امروز را به ارمغان بیاوریم و

تو بتوانی عفت و حجاب فاطمی را بر گزینی !

رفتیم تا دشمن ، نتواند حیای شما را به بی حیایی تبدیل کند ،

رفتیم تا اطاعت کنیم از قرآن و رسول و اولی الا مر ،

تو هم مراعات کن !

بر گرد و اندکی بیاندیش ؛ … ما خون دلها خورده ایم !

…بررسی رسانه ها و اشخاص اختلاف انگیز فرقه ایو…

همواره ماه محرم زمان مناسبی برای نزدیک شدن فرق اسلامی بوده است. اما در سال های اخیر برخی رسانه ها و اشخاص این فرصت وحدت را به تهدید تفرقه تبدیل نموده اند. وابستگی های این رسانه ها و اشخاص به خوبی از هدف مخالفت با وحدت پرده بر می دارد. درادامه مطلب در تلاش برای معرفی این جریان ها و رسانه های ضد وحدت است…..

ادامه »

مناسبت های مذهبی شور انگیز است، باید توجه داشت از این شور برای افزایش شعور هم در رسانه استفاده کنند. اما این پتانسیل تا حدی است و رسانه تا حدی می تواند معرفت افزا باشد

این جهت دهی ها در چه موضوعاتی استفاده می شود؟

استفاده از ظرفیتهای مهم مذهبی. همه ادیان از این موضوع استفاده بردند، همه ادیان زمان ها و مکان های مقدس دارند. در اسلام زمان ها و مکان های مقدس بسیار زیاد است. مثل مسجد که می شود امر مقدس برای ما. زمانی مثل ماه رمضان، محرم و … زمان های منتسب به امور مقدس می شود. رسانه باید از این ظرفیت استفاده کند. در موقعیت های مذهبی که افراد دلشان با این امر مقدس گره خورده باید از فرصت استفاده کرد. در مواقع عادی بخواهیم از امام حسین (ع) صحبت کنیم مثل این ایام جواب نمی دهد، اما در ایام محرم همه چیز آماده است و تأثیر گذاری بیشتری دارد. و یا صحبت از قرآن در ماه رمضان، انرژی زیادی نمیخواهد . به طور عادی مردم دوست دارند از قرآن بشنوند. استفاده از پتانسیل ها ی مذهبی خیلی خوب است

تلویزیون به عنوان یک رسانه عمومی تا چه اندازه می تواند از این فرصت ها استفاده کند؟

مناسبت های مذهبی شور انگیز است باید توجه داشت از این شور برای افزایش شعور هم در رسانه استفاده کنند. اما این پتانسیل تا حدی است و رسانه تا حدی می تواند معرفت افزا باشد. صدا و سیما طبق گفته امام دانشگاه عمومی است و اختصاصی نیست. اگر توقع این را داشته باشیم که مباحث پیچیده مذهبی در تلویزیون داشته باشیم مخاطب جذب نمی شود چون اصولا مردم برای فراغت و سرگرمی تلویزیون نگاه می کنند پس با ظرافت خاصی باید این مفاهیم منتقل شود. چون به راحتی کانال عوض میشود و رسانه تعویض می شود. تلویزیون خلق شده برای اوقت فراغت. این جنبه حتی در مناسبت های مذهبی هم باید در نظر گرفته شود. حالا از این میخواهیم برای انتقال پیاممان هم استفاده کنیم اما باید حواسمان باشد که چه قدر این ظرفیت وجود دارد، چه اندازه میشود این بار را به دوشش گذاشت؟ این باید شناسایی شود. و در هر رسانه ای متفاوت است.
اگر شناخت درست صورت نگیرد و تلویزیون، روزنامه، منبر و….. اینها را با هم اشتباه بگیریم اقبال عمومی را از دست می دهیم و رسانه ما یک رسانه کم اثر نیمه مرده می شود. یعنی خرج می کنیم، کار می کنیم اما تأثیر اندک می بینیم. این بخاطر این است که رسانه را نشناختیم لذا بار مناسب را روی آن قرار ندادیم. اگر ذات تلویزیون شناخته شود بیشترین تأثیر را می گذارد. در کنار شوری که وجود دارد با ظرافت و هنرمندی باید مفاهیم را منتقل کرد. هنر انتقال پیام، که باید در کنارش به فکر ارتقا شناخت سطح مخاطبان بود

به نظر شما تلویزیون در ایام محرم و معرفی واقعه عاشورا چه قدر موفق بوده است؟..

ادامه »

دلم کرده هوای سرزمینی/که میگویند چون جنت قشنگ است

همان جایی که شاهی خوب دارد/برای شاه این دل تنگٍ تنگ است

منم آری گدایی بی سرو پا / که می آید به درگاهت گدایی

تفقُّد کن گدای بینوا را / تو که عرش و زمین را پادشاهی

زِ درد حسرت و دردِ جدایی/قسم دادم خدا را بر خدایی

دل هر عاشق دلبسته چون من/شود یک روز عمری کربلایی

بیا جانا بیا همراه ما شو / بیا با ما گدای نینوا شو

بیا با پای دل بهر زیارت/ تو هم یک زائر کربُبلا شو

عزیزان کربلا نبض زمین است/اگرچه تاکنون آنرا ندیدم

ولی از زائران کربلایی/ زشهر کربلا قدری شنیدم

دلم تنگ است تنگِ کربلایش/ و تنگِ آن حریم با صفایش

و تنگِ آن حریم روبرویش/حریمِ آن امیرِ با وفایش

دلِ من غم گرفته بیقرار است/ برایش گریه کردن افتخار است

نشستم عاشقانه گریه کردم/ببین حال دل من زار زار است

برایم واعظی از کربلا گفت/زِ روزِ محشر و ظهر بلا گفت

حدیث خواهری بی یارو یاور/حدیث تل و گود قتلگاه گفت

زتیغ و خنجر و رأس بریده/ زِطفلان یتیم داغ دیده

زِ مولایی که از داغ برادر/مثال یک کمان قدش خمیده

زِاشک و مشک و چشمان ابوالفضل/زِلطف و جود و احسان ابوالفضل

عمود آهنی،فرق شکسته/وصال تیغ و دستان ابوالفضل

مصیبت گفت و آتش زد به دلها/دو چشمانش زِآب دیده شد تر

و واعظ اشک ریزان روی منبر/سلامی داد بر آقای بی سر

مصیبت را به پایان برد واعظ/ ولیکن در دلم حزنی نهفته

شنیدم داستانهایی از آنروز /که واعظ چیزی از آنها نگفته

شنیدم زلجناح آمد ز میدان/ولیکن زین مرکب واژگون بود

شنیدم خیمه را آتش کشیدند/شنیدم گوش هایی غرق خون بود

شنیدم جامه را از تن دریدند/شنیدم بند انگشتی بریدند

شنیدم وحشیانه حمله کردند/شنیدم معجری از سر کشیدند

شنیدم سینه ها آتشفشان بود /شنیدم رأس ها بر آسمان بود

شنیدم مُزد قرآن خواندن آن روز/ همه در ضربه های خیزران بود

زِ داغت یا حسین بنگر چه سانم/بده رخصت که من با تو بمانم

برای اینکه آیی پیشم آقا/درون خانه عاشورا بخوانم

خدا لعنت کند آلِ زیادُ / خدا لعنت کند آل امیه

خدا لعنت کند آن شمر ملعون/ بگو آمین اِلا یمِ القیامه